Zagadnienie to komplikuje się wówczas, gdy wśród rozkazów programów pojawiają się operacje wprowadzania i wyprowadzania informacji. Operacje te angażują odpowiednie urządzenia wejścia i wyjścia komputera, które działają znacznie wol­niej niż elektroniczne układy procesora. Oznacza to, że pewna część czasu pracy procesora na rzecz danego pro­gramu zastanie stracona, albowiem szybki procesor będzie musiał czekać na wykonanie zainicjowanej operacji przez znacznie wolniejsze urządzenie wejścia-wyjścia. Sytuacja ta wpływa na obnieżenie się parametrów eksploatacyj­nych systemu liczącego. W celu zniwelowania niekorzyst­nego wpływu różnicy szybkości działania procesora i urzą­dzeń wejścia-wyjścia do jednostek centralnych kompu­terów zostały dołączone specjalne zespoły do wprowa­dzania i koordynowania transmisji między wymienionymi elementami. Zespoły te są zwane kanałami.Współczesne komputery mają wiele procesorów i kana­łów, które pracują współbieżnie. Wśród różnych kanałów, w jakie wyposażone są komputery, wyróżniamy selekto­rowe i multipliksorowe. Podzałten wynika z liczby równo­cześnie prowadzonych przez nie transmisji. Np. dla kana­łów selektorowych liczba ta równa jest 1, a dla multi- pleksorowych – większa.

POWIĄZANE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA