Opozycja Marsa pojawiła się i zniknęła, a Czerwona Planeta została otoczona przez globalną burzę piaskową wykrytą po raz pierwszy przez Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) 30 maja. Burza wzmogła poziom pyłu, którego nigdy wcześniej nie zaobserwowały instrumenty obecne na planecie, i zaciemniła obraz na tyle mało, że 14-letni, napędzany energią słoneczną, Mars Exploration Rover (MER), Opportunity, milczał od 10 czerwca. Gdy niebo stało się zbyt ciemne, aby naładować panele łazika energią słoneczną, Opportunity pprzeszedł w stan nieaktywności, pracując w małej mocy do momentu ponownego pojawienia się szansy na naładowanie akumulatorów pokładowych.
Jednak po dwóch miesiącach burza może się nadal unosić. Pył w powietrzu, skutecznie zasłaniający Słońce przed wszystkim co znajduje się na powierzchni planety, w końcu opada z powrotem na ziemię, a niebo powoli się rozjaśnia.
Co to oznacza dla uśpionego łazika? Zespół misji, który kilka razy w tygodniu podsłuchiwał Opportunity za pomocą Deep Space Network kilka razy w tygodniu, ma teraz większą nadzieję niż kiedykolwiek na to, że wkrótce usłyszy odpowiedź, ponieważ atmosfera w miejscu lokalizacji łazika jest wystarczająco przejrzysta, aby umożliwić rozpoczęcie zbieranie przez panele słoneczne mocy światła słonecznego.
Mars burza
MRO wyraźnie pokazuje burzę, która objęła Czerwoną Planetę od końca maja, zasłaniając powierzchnię Marsa ze strony kosmosu – i Słońce z powierzchni.
Ciemność w błędzie
Po poprzednich faktach, pozostaje jednak pytanie co spowodowało, że dwa miesiące ciemności i pyłu powstały na łaziku, który już ponad 60 razy przekroczył planowaną 90-dniową eksplorację? Zespół inżynierów Opportunity spodziewa się, że doświadczył on kilku błędów, które są spowodowane brakiem mocy, która wymaga od łazika niezależnego działania w celu utrzymania funkcjonalności. Pierwszy z nich, który zdaniem zespołu nastąpił 10 czerwca lub krótko po tym terminie, jest wadą niskiej mocy. Ta awaria oznacza, że łazik nie ma dostępu do odpowiedniego światła słonecznego w celu doładowania i wchodzi w stan hibernacji, dopóki panele słoneczne nie będą miały źródła energii niezbędnej do uruchomienia baterii.
Drugi błąd to prawdopodobnie błąd zegara. Chociaż łazik utrzymuje wewnętrzny zegar nawet po wyłączeniu zasilania, zbyt mała moc powoduje awarię wewnętrznego zegara. W takim przypadku łazik nie jest w stanie stwierdzić, ile czasu minęło, ani też nie zna daty lub terminu wysłania zaplanowanych wcześniej do przesyłu sygnałów, które inżynierowie na Ziemi mają otrzymać. W takim przypadku, po przywróceniu zasilania, Opportunity może zamiast tego użyć wskazówek, takich jak poziomy światła, aby określić, czy jest to dzień czy noc i odzyskać chociażby szczątkowe poczucie czasu.
Trzecią usterką, jakiej występowania spodziewają się inżynierowie, jest błąd, w którym łazik może twierdzić, że jego sprzęt komunikacyjny na pokładzie działa nieprawidłowo. Dzieje się tak, jeśli pojazd kosmiczny, utracił dokładny pomiar czasu i nie otrzymuje sygnałów z Ziemi, a zamiast tego uważa, że jest to spowodowane problemem z wyposażeniem, a nie zasadniczo nieodebranym sygnałem. Zgodnie z ostatnim raportem, licznik czasu dla tej usterki wygasł, co oznacza, że najprawdopodobniej błąd ten wystąpił. W tym stanie, po przywróceniu zasilania, Opportunity rozpocznie sprawdzanie swojego sprzętu komunikacyjnego i przejrzy listę możliwych sposobów przywrócenia komunikacji z Ziemią.
Mars burza
Te symulowane obrazy pokazują, jakie niebo nad Opportunity pojawiło się, gdy burza pyłu otoczyła łazik, zabierając objętość Słońce począwszy od jasnego punktu do słabego światła, a na końcu jego braku.
Oczekując na kontakt
Póki co inżynierowie nadal słuchają Marsa w poszukiwaniu sygnałów z Opportunity w zaprogramowanych odstępach czasu. Wysyłają też podpowiedzi do łazika i nasłuchują odpowiedzi w tych interwałach czasowych. Zespół poszerzył także sieć badawczą – o Jet Propulsion Laboratory, które codziennie nasłuchuje Opportunity w szerszym zakresie częstotliwości niż zwykle, wykorzystując wyspecjalizowany sprzęt radiowy skupiony na Marsie przez większość dnia w miejscu, w którym znajduje się łazik. Jednak nieprzezroczystość pyłu (czyli ilość pyłu atmosferycznego blokującego Słońce) jest nadal zbyt wysoka w stosunku do możliwości sprzętowych, a inżynierowie nie oczekują odpowiedzi, dopóki niebo nie będzie jaśniejsze i bardziej widoczne. Ostatni zmierzona ilość pyłu nad łazikiem wynosił 10,8, jednak gdy burza wzrosła do pełnej siły, w porównaniu do normalnych warunków wielkość ta wyniosła 0,5. Nawet teraz, tau pozostaje na poziomie około 2,1, na podstawie obserwacji z MRO.
Gdy odbierzemy sygnał łazika, inżynierowie będą mogli rozpocząć ocenę jego stanu i określić, które z oczekiwanych usterek pojazd mógł doświadczyć. Sprawdzą też poziom naładowania akumulatora i jego pojemność, a także zegar pokładowy i w razie potrzeby zresetują układy. Korzystając z kamery łazika, mogą też sprawdzić obszary, które mogą być pokryte pyłem w celu ustalenia, czy systemy pomiarowe lub ruch mogą być osłabione. Mimo całorocznej burzy inżynierowie nie martwią się zbytnio pyłem, ponieważ większość cząstek zebranych przez łazik z czasem zostaje zrzucona. Pozostały pył można modelować i kalibrować na zdjęciach.
Ale nawet gdy łazik zostanie odzyskany, być może nigdy nie będzie już tak samo. Jeśli długotrwała hibernacja wpłynie na ogólną pojemność baterii, mogą nie być w stanie zachować wystarczającej mocy, aby uruchomić tak potrzebne grzejniki, które utrzymają łazik wystarczająco ciepły, aby przetrwać mroźne marsjańskie zimy. Jeśli tak jest, szansa może przetrwać następne kilka miesięcy tylko po to, by ulec zniszczeniu na mrozie, gdy nadejdzie zima. Niezależnie od tego, co mogą przynieść nadchodzące zmiany sezonowe, inżynierowie, naukowcy i większość społeczeństwa na Ziemi szukają małego łazika.
Zespół MER nadal aktualizuje oficjalną stronę misji na temat oczekiwań zespołu i warunków na panujących po stronie łazika. Program eksploracji Marsa opracowany przez NASA przygotował generator pocztówek online, dzięki któremu każdy może wysłać do Opportunity własną wiadomość.
