Urządzenia te są budowane z myślą o stworzeniu największych systemów cyfrowych, w których zastosowane byłyby techniczne układy nadzorczo-kontrolne, elementy o wysokim stopniu scalenia oraz w szerokim zakresie można byłoby „zrówno- leglić” działanie poszczególnych elementów składowych.Wśród przedstawicieli tej grupy komputerów należy wymienić: CDC 6600 (1964 r.) – superkomputer o prostej architekturze, z równolegle działającymi elementami składowymi oraz rejestrami o charakterze pamięci notatnikowej, wcześniej opisany CRAY 1 (1975 r.), wieloprocesorowe superkomputery CRAY XMP (1984 r.) i CRAY 2 (1985 r.), a także CONVEX, zwany mini superkomputerem.O aktualności wyżej opisanych wzorców może świadczyć to, że dotyczą one różnych komputerów, niezależnie od poziomu technologii użytej do produkcji ich elementów składowych. Na przykład koncern Motorola po 10 latach prac wypuścił na rynek układ 68 020, który umożliwia stosowanie zapisu zmiennoprzecinkowego i wykorzystanie dużej pamięci wirtualnej, co w rezultacie daje realizację idei IBM 360 w technice mikroprocesorowej, zaś firma Semicondoctor National jako wzorcem dla swych wyrobów posłużyła się architekturą minikomputera VAX.
