Struktura własności kapitału przechodziła w toku rozwoju kapitalizmu określoną ewolucję. W kapitalizmie przed monopolistycznym dominowała jednoosobowa lub rodzinna własność środków produkcji. W końcowej fazie kapitalizmu przedmonopolistycznego rozwinęła się już zbiorowa forma własności kapitalistycznej w postaci spółek akcyjnych, która została-wszechstronnie przeanalizowana przez Marksa i Engelsa. K. Marks przypisywał duże znaczenie tej formie własności w procesie koncentracji i centralizacji kapitału, rozwoju nowych gałęzi produkcji wymagających większych mas kapitału. Podkreślał, że rozwój tej formy oznacza dalszy etap na drodze uspołecznienia procesu produkcji, ?…oznacza zniesienie kapitału jako własności prywatnej w obrębie granic samego kapitalistycznego procesu produkcji”. Następstwem rozwoju akcyjnej formy kapitału staje się oddzielenie funkcji organizacyjno-kierowniczych w przedsiębiorstwie od właścicieli kapitału, przekształcenie tych właścicieli po prostu w kapitalistów pieniężnych, nie uczestniczących w żadnej formie w społecznym procesie reprodukcji. Podkreśla to zbędność kapitalistów jako klasy i jest przejawem dojrzewania przesłanek uspołecznienia środków produkcji na nowej socjalistycznej bazie.