Symbolisci

1
828
Rate this post

Symboliści próbowali wprowadzić do literatury rosyjskiej nowy dla niej typ prozy intelektualnej, o ambicjach wielkiej syntezy filozoficznej. Proza ta nie mogła wykorzystać doświadczeń powieści Przybyszewskiego, obce dla niej były również założenia realistycznej prozy obyczajowej. Jedynym przykładem godnym uwagi były próby nowej techniki powieściowej w Biesach Dostojewskiego, do których nawiązał Dymitr Miereżkowski w swoich dyskursywnych powieściach z kluczem, łączących elementy powieści i eseju. Szereg tych powieści zapoczątkowana trylogia historyczna Chrystus i Antychryst, na którą złożyły się powieści: Julian Apostata, Zmartwychwstanie bogów, Leonardo da Vinci, Piotr i Aleksy. W intencji autora trylogia miała ilustrować idealistyczną koncepcję historiozoficzną. Siłą napędową rozwoju ludzkości, dowodził Miereżkowski, jest walka dwóch antagonistycznych sił ? ducha i materii, żywiołu ?ziemskiego” i ?niebiańskiego”, chrześcijańskiego i pogańskiego, które symbolizują pojęcia Chrystusa i Antychrysta. W każdym z tych żywiołów zawarta jest pewna część prawdy i piękna, część nieprzemijających wartości ogólnoludzkich. Miereżkowski wierzył, że bieg historii doprowadzi w końcu do połączenia antagonistycznej ?prawdy Galilejczyka” z ?prawdą Hellady” w jedną, harmonijną całość.

1 KOMENTARZ

Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.