Wylaczenie z ochrony

Generalnie wyłączeni z ochrony przewidzianej ustawą są pracownicy zatrudnieni przez pracodawców prowadzących działalność pozagospodarczą. Pracodawcy niewypłacalni są zwolnieni od opłacania składki. Wysokość składki ustala minister pracy w porozumieniu z ministrem finansów i Radą Funduszu. Działalność Funduszu ma się opierać na zasadzie samowystarczalności, to jest pełnego pokrywania wydatków na świadczenia wpływami ze składek i zwrotu za wypłacone świadczenia bez gwarancji ze strony państwa. Ewentualne przejściowe nadwyżki Funduszu mogą być lokowane w bankach państwowych lub papierach wartościowych Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego. Pobór składek, podobnie jak na rzecz Funduszu Pracy, dokonuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych na zasadach poboru i ściągalności składek na ubezpieczenie społeczne. Podstawą wymiaru składki na Fundusz jest wypłata wynagrodzenia stanowiąca podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne. Koszty obsługi Funduszu obciążają środki urzędu pracy i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Niewypłacalność pracodawcy objętego ustawą zachodzi: 1) w razie upadłości, 2) wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej lub cofnięcia koncesji, 3) z powodu braku środków finansowych po wszczęciu postępowania likwidacyjnego.